وَقِسى عليّ آلزمنْ وآشتقتْ لگ وآشتقتْ ! وسَآلتْ دَمعَه بْ عِينِي مَرآرْ الشّوقْ [ يضْنِيهَآ ] بگيتْ ولآدريتْ آنّي گثِيرْ آوقَآتْ [ آحتجتْ لگ ] مِنْ جرحْ / وغِيآب / وآحْلآمْ خَآبت رجآوِيهآ’
