آسهَر [ طوآل الليل ] و ضْيوفي : أفكآر , و آقول لـ آصحآبي : نَعَم , تَوّني قمت ! مـآ عآد فيني . . ألفت عْيون و آنظآر ؛ يكفي / بِـ أّنِّي - من زمآني - تعَلَّمت : إن الصدر بيتـ(ـن ) و سكّآنه أسرآر , نيـَّـآم . . بس يصحون لآمن تأَلَّمت !